dit ben ik
Dit beeld is genomen door mijn oudste dochter op een willekeurige avond in mijn atelier. Ook al is deze foto niet haarscherp, wilde ik toch hiermee starten omdat ze voor mij het juiste gevoel weergeeft : gelukkig, in mijn nest, waar ik thuis hoor. Hieronder wil ik mijn verhaal vertellen, met een selectie van kleine en grote bijzondere momenten in mijn carrière als leerbewerker tot nu toe.
passie voor ambacht
Ik had als architecte een boeiende loopbaan achter de rug in de erfgoedzorg, maar de lokroep om met mijn handen te werken bleek te groot. Toen ik een aantal jaren geleden kennismaakte met het ambacht van marokijnbewerking of leerbewerking, was dit liefde op het eerste gezicht.
![]()
Het kriebelde zodanig dat ik twee opleidingen leerbewerking combineerde (Marokijnbewerking bij Syntra-West Roeselare én leerbewerking bij het Provinciaal Centrum voor Volwassenenonderwijs in Lokeren) en ook nog probeerde bij verschillende ambachtslieden bijkomende technieken te leren. Het gaat om materialenkennis (soorten leer, afwerkingsproducten, lijmen, lederverf, fournituren,…), om machinekennis (verschillende soorten machines leren gebruiken) en ook alle basistechnieken die nodig zijn om een tas te maken volgens de regels van de kunst : patronen tekenen, snijden, knippen, doorslaan, splitten, schalmen, filteren, assembleren, stikken en afwerking. Dit zijn de traditionele technieken zoals ze gebruikt worden in de klassieke handgemaakte kwaliteitstassen om een duurzaam en kwaliteitsvol product te maken.
de knoop...
… werd doorgehakt. Eind 2015 nam ik ontslag op mijn werk, weg met zekerheden en pensioen. Hallo toekomstdromen, ondernemerschap, boekhouding, creativiteit,…. en ik stortte me volop en met tonnen energie en enthousiasme in de voorbereidingen op mijn nieuwe leven.
de naam mien kaba
De naam “Mien Kaba” lag al gauw vast. Als kind was ik het gewoon dat mijn grootmoeder bijna elke dag eens binnen wipte met haar fiets voor een kop koffie. Wanneer ze dan opnieuw vertrok, keek ze waar haar handtas was en zei ze telkens “Woar is mien kaba ?” Mien Kaba - ‘mijn tas’ - is natuurlijk een knipoog naar mijn West-Vlaamse roots. Ik wilde een naam die vertelde wat ik wilde doen, zonder te veel ‘blabla’. Mien wordt ook wel gebruikt als afkorting van Dominique, dus ‘Mien Kaba’ klinkt dan weer anders. Het is wel grappig wanneer ik in Nederland kom, waar men het dialectwoord niet kent en ik gewoon 'mevrouw Kaba' ben…
de voorbereidingen
Een website, logo, visitekaartjes ? Voor dit aspect van mijn zaak zat ik op rozen en kon ik bij mijn broers bij Say Hey terecht. Drukke tijd van voorbereidingen : mijn naam op de ruit plaatsen, foto's leren nemen van mijn handtassen op mijn keukentafel (nee, ik had toen nog geen fotostudio…), bokken laten maken om mijn leer op te leggen,…
erkend ambacht
Op 22 augustus 2016 kreeg ik het fijne nieuws te horen dat mijn erkenning als ambachtsman (-vrouw) was goedgekeurd door de FOD Economie. Super blij hiermee !
handmade in brugge
Geen label waar ik trotser op ben dan dit : mijn erkenning als Brugse maker. In oktober 2016, nauwelijks 6 maand na de opening van mijn atelier. Ik ben fiere houder van dit label, maar het is meer dan een bordje aan de ruit. Dit label vormt een erkenning van lokaal en ambachtelijk vakmanschap en als labelhouder maak je deel uit van een inspirerend netwerk van ambachtelijke ondernemers.
Handmade in Brugge zet Brugge op de kaart als stad waar het ambachtelijke maken een toekomst krijgt. Ze inspireert en stimuleert co-creatie en innovatie door het verbinden van ambachten en technologie en draagt bij tot een creatief en gunstig klimaat voor ambachtelijke ondernemers. Nergens beter dan Brugge dus om een maker te zijn (en ik ben nochtans een ‘aangespoelde’ zoals dat hier wordt gezegd).
handmade in brugge
Brugge als stad van inspirerende makers, ontdek ze allemaal op de website van Handmade in Brugge! Van elke maker werd een kort filmpje gemaakt door Klaas De Buysser in opdracht van Handmade in Brugge.
een nieuwe uitdaging
Eind 2016 kwam er een nieuwe uitdaging bij : of ik tijdelijk les wou geven in leerbewerking ? Gedurende 3 maanden mocht ik de vaste lesgeefster vervangen aan het WAK (Westhoek Academie Koksijde) en les geven aan 3 groepen van telkens 12 enthousiaste dames. Een beetje 'back to my roots', want mijn ouderlijk nest staat in Oostduinkerke. Een erg drukke periode waarin ik mezelf ook beter leerde kennen, hoe ben ik als lesgeefster? Ik heb alvast ontdekt dat ik het erg fijn vind om mijn ambacht door te geven. En… ik heb het gebruik van visleer kunnen introduceren bij de cursisten en we zijn aan de slag gegaan met zeetong.
1 april 2017 = 1 jaar mien kaba
Ik had er niets beters op gevonden om mijn 1-jarig bestaan te vieren dan mijzelf een tripje Nederland cadeau te doen met als kers op de taart een bezoek aan het handtassenmuseum in Amsterdam, iets wat al héél lang op mijn verlanglijstje stond. Jammer genoeg sloot het private museum in april 2020 de deuren wegens financiële moeilijkheden.
Het Tassenmuseum Amsterdam was een museum dat gespecialiseerd was in handtassen, buidels en koffers. De collectie bevatte zo'n 4.500 items, van 1500 tot heden. Het was het enige museum in de wereld met zo'n uitgebreide en gespecialiseerde collectie op dit gebied. Behalve de museale collectie was het ook een schitterend grachtenhuis waar je een zalige high tea kon krijgen. Hieronder wat foto's, dan kun je er ook nog even van genieten.
puntjes op de i
Als je als handtassenmaakster hét tassenmuseum bezoekt, dan moet je dat in stijl doen natuurlijk. Ik houd er erg van om alle kleurtjes op elkaar af te stemmen, dat geeft me een goed gevoel. Dat zal wel de reden zijn waarom ik zo vaak bezig ben met handtassen met aanpasbare onderdelen….
kinderen in het atelier
Af en toe kreeg ik al eens bezoek van een klas uit een lagere school, in het kader van een project op school rond ambachten. Altijd fijn om te doen en kinderen kunnen zo ongegeneerd nieuwsgierig vragen stellen, zalig ! Ook werd er al geknutseld in mijn atelier, met leuke resultaten. Ik had jullie graag wat foto's getoond maar ik mag niet zomaar foto's van kinderen op mijn website plaatsen, hoe trots ze er ook op staan met hun zelf gemaakte lederen accessoires.
handmade in belgium
Het label van Unizo voor kwaliteitsproducten op kleine schaal gemaakt in België mag ik sinds juni 2017 ook in mijn atelier plaatsen.
handmade in belgium
Wil je zeker zijn dat je Belgische kwaliteit koopt?
1 + 1 = 3
Ik houd er erg van om samen te werken met een andere creatieve maker of kunstenaar, omdat ik vind dat co-creaties méér zijn dan de optelsom van de kunde van twee makers. Een goede match zorgt voor vuurwerk en een grote creatieve boost !
(postkaart collectie Eperon d'Or, Izegem)
In september 2017 kon ik dit voor de eerste keer realiseren. Vooral de samenwerking met Denis de Gloire, ‘schilderijenmaker en color constructor’ uit Waregem, was een groot succes. Nieuwsgierig ? Kijk maar eens bij mijn handtassen onder ‘samenwerkingen’. Het event met tentoonstelling Ambacht_Kunst lokte op zondag 24 september 2017 meer dan 1000 bezoekers op één dag… En de handtassen ? Binnen een paar uur allemaal verkocht, fijn toch ?
in de boekskes
Tijdschrift MIK - Mode Interieur Kunst van Syntra West, editie 2017
wonderwijs op bezoek
Een héél leuke ervaring was het bezoek van een klas van Wonderwijs uit Brugge. Niet enkel omwille van het bezoek zelf, maar de tekeningen en de uitspraken van de kinderen waren zo fijn. Ik kan er nog van genieten.
de waarheid komt uit de kindermond
“Dominique zorgt voor het milieu. Ik vond het vooral interessant dat zij alles zelf kan maken. En ze vermaakt ook dingen. Zij heeft echt talent. Het model 'Mien Kabatje' vond ik het mooist.” (Louise)
“Ik vond het superleuk en geweldig hoe je het allemaal doet en dat we mochten komen.” (Manon)
“Het zijn mooie tassen! Ik vond het leukste het KABAMIENTJE.” (Vince)
“Mijn reactie is: Ik heb er veel uit geleerd. Misschien wordt dat ook mijn job zo met handen werken.” (Aiko)
“Dominique is een aardige mevrouw. Haar werkplek is heel klein, maar wel handig.” (Wout)
“De winkel was gevuld met mooie dingen en mooie vachten."(Nienke)
“Ik heb geleerd dat je dingen niet zo snel mag weggooien maar dat je het eerst moet proberen te vermaken.” (Shania)
“Ik vond het leuk om aan die stokoude slangenhuid te voelen.” (Thibo)
“Tof dat je dingen maakt uit leer en dat je dingetjes een nieuw leven geeft.” (naamloze reactie)
“Ik heb heel wat bijgeleerd.” (Isaura)
eigen kweek
Na een workshop “Bacterieel leer” in de Makersrepubliek bij Handmade in Brugge kon ik aan de slag met het kweken van mijn eigen 'vegetarisch leer'. Was iets minder evident dan ik had gehoopt, maar op de expo stonden uiteindelijk wel twee handtasjes die ik kon maken met dit materiaal.
Nieuwsgierig naar de kweek ? Onder ‘leer & keuzestress’ vind je wat meer uitleg over dit type leer.
Foto's expo Future Materials : copyright Jonas Leupe / Handmade in Brugge
moet er nog zalm zijn ?
Ook met zalm kon ik een paar handtasjes maken voor de expo van Future Materials. Iedereen kent ze wel, die typische handtasjes van de jaren 1930 – ’40… Ze zijn nog steeds populair bij liefhebbers van vintagemode (yep, schuldig!). In het ergste geval zijn ze gemaakt van de huiden van krokodil, slang,… of ‘nep-exoten’ door een print op rundsleer.
Voor het zalmleerproject wou ik wel tasjes maken met een knipoog naar de typische ouderwetse tasjes, maar geen imitatie van de oude modellen. In plaats van huiden van exotische soorten (waar ik nooit mee zou willen werken) zoals krokodil, slang en andere slachtoffers, kan er gewerkt worden met afval uit de visindustrie. De textuur en oppervlakte van vishuiden zijn ideaal om dat typische effect te krijgen op deze handtasjes. Bij dit project ging het om zalmhuiden die op een experimentele manier gelooid werden in Gent, dus ik was gebeten om ermee te mogen werken.
Nieuwsgierig naar dit type leer ? Onder ‘leer & keuzestress’ vind je wat meer uitleg over visleer.
Bij ‘handtassen & meer’ kun je heel wat voorbeelden vinden van mijn Surf 'n Turf handtassen met diverse soorten visleer.
voor de camera
Naar aanleiding van deze wedstrijd werd een kort filmpje gemaakt over het leeratelier van Mien Kaba.
wel héél veel in de kijker...
Wat een rollercoaster van fotoshoots, persaandacht, filmopname, prijsuitreiking,…in deze periode, een beetje (te?) veel aandacht :) Maar heel boeiend om de andere laureaten te ontmoeten en te leren kennen! Ik was al lang blij om één van de tien laureaten te zijn, ik ben namelijk totaal niet competitief ingesteld, dus het ‘winnen’ was niet belangrijk voor mij. Het doel van deze campagne is om het ambachtelijk maken letterlijk in de kijker te zetten én jongeren warm te maken voor een toekomst met je handen. Iets waar ik enthousiast aan heb mogen meehelpen.
een beetje genant
Tja, hier werd ik als ‘Brugse winnares’ van Ambacht in de Kijker in de krant geplaatst. Genant, want ik was helemaal geen winnares, wel één van de 10 laureaten…
ambassadeur
In mei 2018 werd ik ambassadeur van ‘Start&GO’. In West-Vlaanderen kun je als starter heel wat ondersteuning krijgen met opleidingen, netwerkmomenten, coaching, werkplekken,… Ik had daar dankbaar gebruik van gemaakt bij de opstart van mijn zaak in 2016 en was wel trots om hier één van de uithangborden te mogen zijn. De foto hiernaast werd genomen op het startevenement, georganiseerd op een indoor race-circuit. Ik sta daar wel stoer te doen met de helm in mijn hand maar voor alle duidelijkheid: ik ben die avond NIET in zo'n autootje gekropen… ben op dat vlak absoluut geen held :)
als je wil vliegen, moet je durven gaan
Filmpje van de POM West-Vlaanderen over Mien Kaba, ambassadeur van Start&Go.
"we stoppen niet met spelen omdat we oud worden; we worden oud omdat we stoppen met spelen." – george bernard shaw
Deze fotograaf kwam langs voor één foto voor een reportage en was in 2 minuten weer buiten. Hij wou "eens iets geks doen". Hij kreeg me zover dat ik mij liet fotograferen bovenop mijn werkbank, in een ‘aparte’ pose. Toen hij buiten was, dacht ik : wat heb ik nu weer gedaan…
Dan groeit de nieuwsgierigheid : wie is de vrouw achter 'Mien Kaba' …. en dus geef je een interview dat niet alleen over handtassen gaat.
onderneemstersduet
Eind 2018 stapte ik in een mentortraject voor onderneemsters in Vlaanderen onder de vleugels van Markant VZW. Zo even tussendoor in Brussel, tussen mijn werk in mijn leeratelier en de wedstrijd van Ambacht in de Kijker : een speed date met 30 seconden pitch om de perfecte match te vinden voor een LATrelatie van een jaar... Onderneemsterduet gaf me de kans om als mentee ontzettend veel bij te leren van mijn mentor Ilse Dieltjens. Zij is financieel ondernemingscoach en haar motto is ‘hou het simpel’ met gezond boerenverstand. Haar ervaring als onderneemster en haar kennis van financiële en marketingstechnieken waren verrijkend.
mijn mentor-voor-een-jaar & ik
Doe ik dan alles wat mijn mentor me aangeraden heeft ? Neen. Ik blijk geen ‘typische’ onderneemster te zijn die groeien als doel ziet. Of toch wel, maar niet in cijfers. Soms moet je gewoon doen wat je gelukkig maakt. En niet dat wat misschien het beste is. Maar ik heb wel ontzettend veel geleerd en kan mijn keuzes nu nog bewuster maken. En daar ben ik Ilse Dieltjens ontzettend dankbaar voor.
opnames van tendens.tv
Tijdens de warme zomerdagen van juli 2018 kwam Sabine Goethals met haar camera- en geluidsman opnames doen in mijn leeratelier, voor een portret op Tendens.tv en Focus-WTV, uitgezonden in september 2018. De reeks “3 x ambacht, 3 x maker” bracht 3 ambachtsvrouwen in beeld en ik mocht alvast de spits afbijten.
www.tendens.tv/2018/12/3-x-ambacht-3-x-maker-mien-kaba/
Het filmpje van “3 x ambacht, 3 x maker” op de website vanTendens !
internationale aandacht
Fijn artikel in het Inflight & Business magazine ‘Discover Benelux’ (Brussels Airlines, British Airways, Luxair en KLM) in de special genaamd ‘(Hand)made In Belgium’.
Zo lag ik even in de luchthaven van Londen, Amsterdam, Luxemburg, Brussel, Birmingham, Berlijn, Zurich en Edinburgh en op de Eurostartrein.
filmclub 'het spoor'
In februari 2019 kreeg het begrip ‘lijdend voorwerp’ voor mij een nieuwe betekenis… want toen kwam filmclub Het Spoor mij enkele dagen filmen. Ze wilden graag het proces van een handtas vastleggen vanaf eerste contact met een klant tot het finaliseren en afgeven van de handtas. Wat een week !
Het resultaat was een film van een kwartier die Europa heeft rondgereisd als deelname in een wedstrijd van amateur-cineasten.
mt magazine
‘Management Team Magazine' in een editie over de maakindustrie.
erfgoeddagnocturne
Op deze exclusieve avond mocht ik vertellen over wat me inspireerde in het Brugse stadsarchief. Unieke ontmoeting tussen oud & nieuw !
(foto's Nocturne Stadsarchief - copyright Erfgoedcel Brugge + eigen foto's)
de brugse stadsrekeningen van 1307
De stadsrekeningen van Brugge uit 1307 zitten gebundeld in een lederen kaft, waarvan het haar van het dier niet volledig werd verwijderd bij het looien. Ik vermoed dat de huid van een geit of kalf afkomstig is, maar ik ben het niet 100% zeker. Is dit zo bedoeld of is het een slordig gemaakte kaft? Hoe duurzaam is een lederen kaft? Deze ging alvast al minstens 712 jaar mee…
(foto Nocturne Stadsarchief - copyright Erfgoedcel Brugge)
koopmansboek uit de 15de eeuw
De 15de-eeuwse koopmansboeken uit het Brugse stadsarchief zijn eigenlijk de boekhouding van een private koopman, die het geheel meenam in een lederen omhulsel. Fascinerend om te zien hoe tijdloos deze vormgeving is…, niet zo anders dan een aktentas of een laptoptas uit de 21ste eeuw.
stadsmagazine brugge, maart 2019
‘Hoe maakt u het?’ Erfgoedorganisaties en ambachtelijke ondernemers ontmoeten elkaar op Erfgoeddag. Hier een leuk artikel met hoofdarchivaris Jan D'Hondt, met wie ik mocht rondneuzen in het stadsarchief op zoek naar leer & meer.
“ Welkom In de Grote Pint, welkom in de wondere wereld van Mien Kaba. ”
"ik ben slechts nieuwsgierig," zei albert einstein.
… dus wanneer er in de pas gerestaureerde Handelsbeurs in Antwerpen “Fashion Talks” (november 2019) wordt georganiseerd, ben ik er héél graag bij. Het was dé bijeenkomst van de modesector met inspirerende sprekers en fijne ontmoetingen - zalig om weer eens verrassende en verfrissende zaken te zien en te horen! Merci aan Flanders DC om het dan nog op zo'n mooie locatie te organiseren. Op dag 2 "creative ville" voor wie inspiratie wou opdoen over ondernemen in de creatieve sector - toptalenten, jonge helden en bruggenbouwers - en dit over alle creatieve sectoren heen - energieboost !
brody neuenschwander & me
Het leukste project van 2019 : de samenwerking met kalligraaf Brody Neuenschwander, een erg veelzijdig kunstenaar. Ik vroeg hem of hij het zou zien zitten om op leer te werken, en of ik het dan in stukken mocht snijden… ? Ja hoor!
Nieuwsgierig naar het resultaat? Onder ‘handtassen’ vind je bij ‘samenwerkingen’ de serie ‘brody neuenschwander by mien kaba 2019 series of twelve handbags’ .
"Would you agree to make a work of calligraphy on leather, if I told you I was going to cut it into pieces?”
You hold me, I hold you, all your hopes, fears and dreams are archived in the pockets of my heart. I have entrusted to you my secret desires. Take me with you. Never leave me behind. I need to know you are there, protecting my treasures. Centuries from now, when archeologists dig through my settled layers, they will find, in the depths, a bundle of love letters, and they will know we loved each other.
Surprisingly, this is his first time to work on leather. Brody Neuenschwander composed a text that imagines what a dearly loved handbag would say to its owner. It is a sort of love letter between purse and person. The calligraphy was written over one very long piece of painted leather, which was then cut up to make the twelve handbags. The text can be reconstructed by putting all the handbags in a row. After the exposition only the new owners of the separate handbags can bring the calligraphy together again.
één weekend
Als er één iets is wat ik misschien jammer vind, is dat het geheel maar één weekend te zien was voor het publiek. Vanaf dat weekend waren de handtassen te koop gesteld en is het werk uit elkaar gegaan. Als de nieuwe eigenaars terug samen zouden komen, vormt het werk opnieuw één geheel. Wie weet…ooit…
mijn allereerste stagiair
Een heel fijne ervaring begin 2021! De uitdaging : iemand die nog nooit met leer had gewerkt in twee weken zoveel mogelijk bijbrengen. Ze kon wel perfect naaien, patronen tekenen,… maar leerbewerking was nieuw voor haar. Het resultaat mag er zijn, maar het was dan ook een stagiair met bakken talent. In mijn fotostudio kon ze haar resultaat op een leuke manier in beeld brengen. Ben fier op haar !